Programy dla firm - InsERT
Wróć do wyszukiwarki

e-Pomoc techniczna

Ceny w Subiekcie GT

Ostatnia modyfikacja: 16.09.2022

Program: InsERT GT, Subiekt GT

Kategoria: Polityka cenowa

Ceny w kartotece towarów i usług

 

Poniżej przedstawiono ceny ewidencjonowane przez użytkownika podczas wprowadzania towarów i usług:

 

  • Cena z importu – jest to cena w PLN wyliczona z ceny walutowej i narzutów. Jest ona wykorzystywana do wyliczenia ceny kartotekowej dla towarów ​pochodzących z importu. 
  • Cena kartotekowa – jest to cena, w jakiej towar jest ewidencjonowany w kartotece (nie w magazynach!). Użytkownik określa jej wartość podczas edytowania kartoteki: ręcznie lub automatycznie (na podstawie cen wyliczanych lub kalkulacji importowej). Według tej ceny wyliczane są ceny sprzedaży. Dodatkowo cena kartotekowa może być wykorzystywana podczas wystawiania dokumentów przychodowych. 
  • Ceny sprzedaży 1...10 – ceny sprzedaży danego towaru, nazywane również poziomami cen. Ilość poziomów cen oraz ich nazwy określa się w parametrach towarów i usług. Podczas edytowania kartotek użytkownik określa ich wartość: ręcznie lub automatycznie (na podstawie ceny kartotekowej). Ceny sprzedaży mogą być walutowe – waluta jest atrybutem ceny. Ceny sprzedaży są wykorzystywane podczas wystawiania dokumentów sprzedaży – użytkownik może je w dokumencie zmieniać ręcznie lub automatycznie (poprzez udzielenie rabatu). Maksymalnie użytkownik może zdefiniować 10 poziomów cen. Standardowo zdefiniowane są trzy: detaliczna, hurtowa i specjalna. 

 

Ceny w dokumentach

 

  • Cena sprzedaży – jest to cena, w jakiej są wystawiane dokumenty sprzedaży. Użytkownik określa jej wartość podczas wypisywania dokumentu sprzedaży – dla każdej pozycji osobno. Ceny sprzedaży pozycji na dokumentach mogą mieć inną wartość niż ceny sprzedaży poszczególnych towarów w kartotece (np. przez udzielenie rabatów). Jeżeli dokument jest wystawiany w walucie, wówczas ceny sprzedaży poszczególnych pozycji na dokumencie są podawane również w walucie.
  • Cena zakupu – jest to cena, w jakiej wystawiane są dokumenty zakupu. Użytkownik określa jej wartość podczas wprowadzania dokumentu zakupu – dla każdej pozycji osobno. Jeżeli dokument zakupu wywołuje skutek magazynowy, wówczas cena zakupu = cena magazynowa. 
  • Cena magazynowa – jest to rzeczywista cena, w jakiej dana dostawa została zaewidencjonowana na magazynie. Cena ta występuje tylko w przyjęciach magazynowych. Dodatkowo jest ona drukowana na wydrukach wydań magazynowych w rozbiciu na dostawy. 

 

Ceny wyliczane (pomocnicze)

 

Ich specyfika polega na tym, że nie są nigdzie zapisane i nie mają stałej wartości. Za każdym razem, gdy użytkownik wywoła funkcję sięgającą do tych cen, program wyliczy je od nowa według aktualnego stanu dokumentów.

Zasadniczo wszystkie ceny w Subiekcie GT są cenami wyliczanymi na podstawie cen netto.

Zasadniczo wszystkie ceny w Navireo są cenami wyliczanymi na podstawie cen netto.

Obrazuje to następujący przykład: zakupiony został towar od kontrahenta X w cenie 100 zł netto, w stawce 23%, co daje 123 zł brutto. Zatem dla tego towaru cena magazynowa (czyli cena, po której został on przyjęty do magazynu) wynosi 100 zł. W przypadku zaewidencjonowania kolejnej faktury zakupu od kontrahenta X i ustawienia ostatniej ceny zakupu kontrahenta, zostanie podstawione 100 zł netto. Zasada ta ma jeden wyjątek – faktury marża.

Dokumenty te ze względu na swą specyfikę wyliczania podatku VAT mają ewidencjonowane ceny brutto. Użycie ceny netto jest tutaj bezzasadne, ponieważ na jej podstawie (przy innej cenie nabycia) nie da się poprawnie wyliczyć ceny brutto. W związku z tym wszystkie wyliczane ceny sprzedaży mają sztywny podział: zastosowane na dokumencie faktury marża są wyliczane tylko na podstawie tych dokumentów, zaś na pozostałych dokumentach – z wszystkich typów dokumentów poza fakturami marża.

Warto przypomnieć, iż zalecanym sposobem pracy jest taki, aby towary w obrocie opodatkowanym procedurą marży były specjalnie oznaczone (znacznikiem Obrót w systemie marża w danych towaru) i oddzielone od obrotu opodatkowanego na zasadach ogólnych. Oto lista cen wyliczanych wraz z krótkim opisem:

 

1. Ceny w złotówkach:

 

 

  • Cena z ostatniej dostawy – cena z ostatniego dokumentu przyjmującego towar (dostawy). Do wyliczenia ceny pod uwagę brane są wszystkie dokumenty magazynowe, zarówno niepowiązane, jak i powiązane z handlowymi. Na wyliczoną cenę wpływ mają korekty wartościowe i zmiany cen powstałe na dokumentach zbiorczych.
  • Przykład:

    • Towar zostaje przyjęty na podstawie przyjęcia zewnętrznego (PZ) po cenie 95 zł.
    • Na podstawie tej PZ zostaje wystawiona zbiorcza faktura zakupu (FZzb), gdzie cena towaru zostaje zmieniona na 99 zł.
    • Następnie do tej faktury zostaje wystawiona korekta ze zmianą ceny na 98 zł.

    Po wykonaniu pierwszej operacji cena z ostaniej dostawy wynosić będzie 95 zł, po drugiej 99 zł, a po trzeciej 98 zł.

  • Cena z najstarszej, istniejącej dostawy – cena z najstarszej dostawy, która jeszcze jest na stanie magazynowym. Zakres dokumentów, z których wyliczana jest ta cena, jest identyczny jak ww., z tym że wybierana jest najstarsza (chronologicznie) dostawa, która istnieje jeszcze w magazynie (nie została jeszcze całkowicie rozchodowana).
  • Przykład:

    • 5 stycznia br. przyjęto (PW) na stan w magazynie 1 szt. towaru w cenie 3 zł,
    • 8 stycznia przyjęto (PZ) 2 szt. w cenie 5 zł,
    • 12 stycznia zakupiono 1 szt. w cenie 4 zł,
    • 3 stycznia zgodnie z zasadą FIFO sprzedano 2 szt. towaru (czyli magazyn opuścił towar przyjęty 5 stycznia oraz jeden z dostawy 8 stycznia).

    Po wykonaniu ww. operacji wyliczona cena z najstarszej istniejącej dostawy to 5 zł (czyli z dostawy z 8 stycznia)

  • Cena z najmłodszej, istniejącej dostawy – cena z ostatniej dostawy, która jeszcze jest na stanie magazynowym, czyli nie została rozchodowana. W opisywanym wyżej przykładzie byłaby to cena 4 zł.
  • Maksymalna cena dostawy – najwyższa cena spośród wszystkich dostaw. Brane są pod uwagę wszystkie dostawy – zarówno będące jeszcze na stanie w magazynie, jak i już rozchodowane (sprzedane).
  • Maksymalna cena z istniejących dostaw – najwyższa cena spośród dostaw, które aktualnie znajdują się na stanie magazynowym. 
  • Minimalna cena dostawy – najniższa cena spośród wszystkich dostaw. Brane są pod uwagę wszystkie dostawy – zarówno będące jeszcze na stanie w magazynie, jak i już rozchodowane (sprzedane).
  • Minimalna cena z istniejących dostaw – najniższa cena spośród dostaw, które aktualnie znajdują się na stanie magazynowym. 
  • Średnia ważona cena z istniejących dostaw – wyliczana z wszystkich będących na magazynach dostaw (czyli nierozchodowanych). Sposób wyliczenia to iloczyn sumy ilości pozostałych z danej dostawy w magazynie oraz ostatniej ceny tej dostawy podzielony przez sumę ilości pozostałej w magazynie. Ustalenie to wynika z tego, że nie jest wiadome, z jakiej dostawy zostanie sprzedany towar.
  • Cenę tę należy traktować jako prognozowaną cenę magazynową (podobnie jak podawaną w informatorze prognozowaną marżę i zysk).

    Dla ceny średniej ważonej wagą jest ilość pozostała z danej dostawy.

    Cena obliczana jest jako iloraz sumy iloczynów ceny danej dostawy i ilości pozostałej w danej dostawie oraz sumy wszystkich ilości dostępnych.
     

    Przykład:

    Dwie dostawy towaru X:

    • Pierwsza dostawa to 20 szt. w cenie 20 zł – w chwili wyliczania ceny średnio ważonej jest dostępna 1 szt. po 20 zł.
    • Druga dostawa to 10 szt. w cenie 3 zł – w chwili wyliczania ceny średnio ważonej pozostaje dostępnych 5 szt. po 3 zł.
      Zatem średnioważona cena magazynowa z pozostałych dostaw = (1x20+5x3)/(1+5) = 35/6 = 5,83
    •  

  • Średnia arytmetyczna cena z istniejących dostaw – wyliczana jako iloraz sumy cen z wszystkich istniejących w magazynie dostaw oraz liczby dostaw.
  • Ostatnia cena sprzedaży – cena z ostatniego handlowego dokumentu sprzedaży. Pod uwagę brane są następujące dokumenty: faktura sprzedaży (zwykła i zbiorcza), korekta faktury, rachunek sprzedaży, paragon zwykły oraz imienny, faktura marża.
  • Ostatnia cena sprzedaży dla kontrahenta – cena z ostatniej faktury sprzedaży wystawionej dla danego kontrahenta (wybranego na dokumencie). Zakres branych pod uwagę dokumentów – jak wyżej, z wyłączeniem paragonów zwykłych, które nie mają przydzielonego kontrahenta. Uwaga! Kontrahent to płatnik, a nie odbiorca. 
  • Ostatnia cena zakupu – cena z ostatniej faktury zakupu. Cena wyliczana jest z faktur zakupu oraz korekt faktur zakupu.
  • Ostatnia cena zakupu kontrahenta – cena z ostatniej faktury zakupu wystawionej przez danego kontrahenta. Na wyliczoną cenę mają wpływ korekty do faktur!
  • Cena z ostatniej dostawy kontrahenta [PLN] – cena z najmłodszej istniejącej dostawy w przeliczeniu na złotówki.
  • Ostatnia cena przychodu – cena z ostatniego dokumentu faktury zakupu, rachunku zakupu, przyjęcia zewnętrznego lub przychodu wewnętrznego.
  • Ostatnia cena sprzedaży kontrahenta z rabatem – ostatnia cena, po jakiej został sprzedany dany towar dla wybranego na dokumencie kontrahenta, po uwzględnieniu rabatu. Pod uwagę brane są dokumenty faktur sprzedaży, rachunków sprzedaży, korekt faktur sprzedaży, paragonów imiennych oraz faktur marża.
  • Cena z ostatniej dostawy dla kontrahenta – pod uwagę brane są wszystkie dokumenty wydające towar kontrahentowi.

 

2. Ceny w walucie obcej

 

  • Cena z ostatniej dostawy w walucie obcej – cena z ostatniej dostawy wyrażona w walucie innej niż złotówki. Ze względu na różnice w kursach walut, aby skorzystać z tej ceny, konieczne jest ustawienie na bieżącym dokumencie waluty identycznej, jak na dokumencie, z którego ta cena pochodzi.
  • Cena z ostatniej dostawy kontrahenta w walucie obcej – ostatnia cena dostawy pochodząca z dokumentu wystawionego w walucie innej niż złotówki od kontrahenta ustawionego w dokumencie. Do poprawnego wyliczenia waluta w bieżącym dokumencie musi być identyczna, jak na dokumencie, z którego ta cena pochodzi.
  • Ostatnia cena sprzedaży w walucie obcej – ostatnia cena, po jakiej dokonano sprzedaży danego towaru w walucie obcej. Wymagana jest zgodność waluty w obu dokumentach.
  • Ostatnia cena sprzedaży kontrahenta w walucie obcej – jak wyżej, z tą różnicą, że pod uwagę brane są dokumenty sprzedaży dla kontrahenta wybranego na bieżącym dokumencie.
  • Ostatnia cena zakupu w walucie obcej – ostatnia cena, po jakiej dokonano zakupu danego towaru w walucie obcej. Wymagana jest zgodność waluty w obu dokumentach.
  • Ostatnia cena zakupu kontrahenta w walucie obcej – jak wyżej, z tą różnicą, że pod uwagę brane są dokumenty zakupu dla kontrahenta wybranego na bieżącym dokumencie.


Ceny zawierające w nazwie zwrot „w walucie obcej” najłatwiej zastosować w sytuacji, gdy z danym kontrahentem prowadzony jest handel w jednej walucie obcej. Pozwalają one na dokładne przenoszenie cen wyrażonych w walutach obcych bez względu na różnice kursowe.

 

Przykład:

Kontrahentowi X sprzedano tydzień temu towar w cenie 100 EUR po kursie 3,800 (co daje 380 zł). Dzisiaj chcemy sprzedać mu ten sam towar, ale kurs zmienił się na 4,0000. Użycie w dokumencie „ostatniej ceny sprzedaży dla kontrahenta” podpowie cenę 95 EUR (380 zł dzielone przez kurs 4,0000 daje 95 EUR). Użycie „ostatniej ceny sprzedaży kontrahenta w walucie obcej" spowoduje wstawienie ceny 100 EUR.

 

Wyjaśnienia dotyczące cen pomocniczych:

  • Ceny pomocnicze są wyliczane na podstawie dokumentów wystawionych we wszystkich magazynach. 
  • Pod pojęciem „dostawa" należy rozumieć każdy dokument zwiększający stan magazynowy danego towaru, kompletu lub opakowania. Należy pamiętać, że stany magazynowe mogą być zwiększane tylko przez dokumenty magazynowe (PW, PZ, MM). 
  • Ostatnia cena zakupu kontrahenta oraz Ostatnia cena sprzedaży kontrahenta są wykorzystywanymi przede wszystkim podczas wystawiania dokumentów. Należy pamiętać, że prawidłowe wyliczenie obu cen będzie możliwe dopiero wówczas, gdy podczas wystawiania dokumentu, użytkownik najpierw wybierze kontrahenta (płatnika).  


Czy artykuł był pomocny?TAKNIE

Dlaczego artykuł oceniasz jako nieprzydatny?

Dziękujemy za opinię
drukujWróć do wyszukiwarki